Wat is ringworm?
Ringworm is de algemene naam die wordt gegeven aan een schimmelinfectie van de huid, het haar en de nagels. Ringworminfecties kunnen voorkomen bij mensen en bij alle gedomesticeerde diersoorten. De naam komt van het klassieke uiterlijk van de ronde, rode, verhoogde 'ring' die de grens van ontsteking markeert bij mensen die met de ziekte zijn geïnfecteerd. De algemene naam ringworm is enigszins misleidend, omdat het geen infectie is die door een worm wordt veroorzaakt en de geïnfecteerde gebieden niet altijd ringvormig zijn.
De organismen die ringworminfecties veroorzaken, behoren tot een gespecialiseerde groep schimmels die bekend staat als dermatofyten. De medische naam voor deze ziekte is daarom dermatofytose. Sommige soorten dermatofyten zijn soortspecifiek, wat betekent dat ze slechts één soort infecteren, terwijl andere zich kunnen verspreiden tussen verschillende diersoorten of van dier op mens. Bij katten is één soort dermatofyten verantwoordelijk voor bijna alle ringworminfecties. Deze soort is ook besmettelijk voor honden en mensen.
Hoe wordt ringworm overgedragen?
Ringworm is besmettelijk en de overdracht vindt plaats door direct contact met de schimmel. Het kan worden overgedragen door direct contact met een besmet dier of persoon of door besmette voorwerpen en oppervlakken aan te raken. De schimmelsporen kunnen tot 18 maanden inactief blijven op kammen, borstels, voerbakken, meubels, beddengoed, tapijt of andere oppervlakken in de omgeving. Contact met ringwormschimmel resulteert niet altijd in een infectie. De hoeveelheid milieuverontreiniging is een belangrijke factor bij het ontstaan van een ringworminfectie, evenals de leeftijd van het blootgestelde dier.
"De schimmelsporen kunnen tot 18 maanden inactief blijven op kammen, borstels, voerbakken, meubels, beddengoed, tapijt of andere oppervlakken in de omgeving."
Hoe ziet ringworm eruit?
Ringworm kan bij katten moeilijk te detecteren zijn, omdat de laesies van ringworm zeer mild of zelfs niet-detecteerbaar kunnen zijn. Ringwormschimmels voeden zich met het eiwit waaruit de buitenste lagen van de huid, het haar en de nagels bestaan. Een ‘sigarettenas’-schilfering in de diepte van de vacht kan de enige zichtbare indicator zijn voor een ringworminfectie bij katten. Sommige katten kunnen ronde, verdikte plekken op de huid hebben met haaruitval. Alopecia (haaruitval) treedt op wanneer de sporen de haarschachten infecteren, wat resulteert in een verhoogde kwetsbaarheid van de geïnfecteerde haren. Bij katten zijn de belangrijkste plaatsen voor deze laesies de huid op het hoofd, de borst, de voorpoten en langs de rugkam.
Af en toe kan infectie van de klauwen optreden. De klauwen worden ruw en ontpit, ontwikkelen een geschubde basis en kunnen uiteindelijk vervormd raken.
Ringworm kan soms een meer algemene ziekte veroorzaken waarbij een veel groter deel van het lichaam wordt aangetast, vaak gezien als haaruitvalplekken.
Sommige katten, vooral langharige rassen, kunnen ringworm hebben zonder enige klinische symptomen of haaruitval en kunnen toch andere dieren of mensen infecteren.
"Sommige katten, vooral langharige rassen, kunnen ringworm hebben zonder enige klinische symptomen of haaruitval en kunnen nog steeds andere dieren of mensen infecteren."
Hoe wordt een ringworminfectie gediagnosticeerd?
Sommige gevallen van katachtige ringworm gloeien met een geelgroene fluorescentie wanneer de huid en vacht worden onderzocht in een donkere kamer onder een speciale ultraviolette lamp, de Wood's lamp. Niet alle gevallen vertonen echter een duidelijke fluorescentie en sommige andere soorten dermatofyten fluoresceren niet onder een Wood’s lamp. Daarom kan aanvullende diagnostiek nodig zijn om te bevestigen dat er ringwormschimmels aanwezig zijn.
De meest nauwkeurige methode voor het diagnosticeren van ringworm bij katten is het kweken van de schimmel in een laboratorium. Om dit te doen, worden monsters van haar en huidafkrabsels van de kat genomen. Een positieve kweek kan soms binnen een paar dagen worden bevestigd, maar in sommige gevallen kunnen de schimmelsporen langzaam groeien en kunnen de kweekresultaten tot drie weken duren.
Er zijn talloze oorzaken van haarverlies bij katten. Voordat u de diagnose ringworm stelt, kan uw dierenarts aanvullende tests aanbevelen om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.
Hoe wordt ringworm bij katten behandeld?
De meest gebruikelijke manier om ringworm bij katten te behandelen is het gebruik van een combinatie van plaatselijke therapie (toepassing van crèmes, zalven of shampoos) en systemische orale therapie (toediening van antischimmelmiddelen via de mond). Om de behandeling succesvol te laten zijn, moet ook alle omgevingsverontreiniging worden geëlimineerd. Ringwormkweken zullen periodiek worden gedaan na het begin van de behandeling om te bepalen of uw huisdier nog steeds geïnfecteerd is.
"Om de behandeling succesvol te laten zijn, moet ook alle milieuverontreiniging worden geëlimineerd."
Stop NIET met de behandeling tenzij uw dierenarts deze aanbeveling heeft gedaan. Te vroeg stoppen met de behandeling kan resulteren in een herhaling van de schimmel.
Als er meer dan één huisdier in het huishouden is, probeer dan geïnfecteerde en niet-geïnfecteerde dieren te scheiden en alleen de geïnfecteerde dieren te behandelen. In sommige situaties kan het de voorkeur verdienen om alle huisdieren te behandelen. Uw dierenarts zal u adviseren over de beste behandeling, gegeven uw individuele omstandigheden.
Topische behandeling
Af en toe wordt plaatselijke therapie alleen gebruikt voor de behandeling van ringworm, maar vaker wordt het gebruikt in combinatie met orale medicatie. Er zijn verschillende crèmes en zalven beschikbaar die miconazol (Micaved®), terbinafine (Lamisil®) of clotrimazol (Otomax®, Otibiotic®) bevatten om aan te brengen op gelokaliseerde delen van de huid die zijn aangetast door ringworm. Vaak worden deze geholpen door het gebruik van een shampoo op basis van chloorhexidine + miconazol of een kalkzwaveldip die tweemaal per week kan worden gebruikt. Een plaatselijke behandeling zal meestal nodig zijn gedurende een periode van enkele weken tot enkele maanden.
Het scheren van het haar in kleine gebieden kan voldoende zijn als slechts één of twee gebieden aangetast zijn. Als er sprake is van een meer algemene ziekte, of als uw kat een langharig ras is, kan uw dierenarts aanbevelen al het haar van uw kat te knippen.Het is uiterst belangrijk om alleen preparaten te gebruiken die specifiek door uw dierenarts zijn verstrekt of aanbevolen.
Zorg ervoor dat u na het wassen of behandelen van uw kat uw handen wast en alle oppervlakken waarmee uw kat mogelijk in contact is geweest, ontsmet met een verdunde bleekoplossing.
Orale behandeling
In de meeste gevallen van ringworm vereist een effectieve behandeling de toediening van een oraal antischimmelmedicijn. De meest gebruikte medicijnen voor dit doel zijn itraconazol (Itrafungol®, Sporanox®, Onmel®) of terbinafine. De reactie van individuele katten op de behandeling varieert en als de behandeling te vroeg wordt gestopt, kan de ziekte terugkeren. De behandeling duurt gewoonlijk minimaal zes weken, maar in sommige gevallen is een veel langere therapie vereist.
"De reactie van individuele katten op de behandeling varieert en als de therapie te snel wordt gestopt, kan de ziekte terugkeren."
Milieureiniging
Geïnfecteerde haren bevatten talloze microscopisch kleine schimmelsporen die in de omgeving terecht kunnen komen. Infectie van andere dieren en mensen kan optreden, hetzij door direct contact met een geïnfecteerde kat, hetzij door contact met schimmelsporen in een besmette omgeving. Naast het minimaliseren van direct contact met een besmette kat, is het ook belangrijk om de omgeving zo vrij mogelijk te houden van sporen. Het is de moeite waard om de kat te beperken tot kamers in huis die gemakkelijk schoon te maken zijn.
Het knippen van het haar (waarbij het haar zorgvuldig wordt weggegooid) in combinatie met plaatselijke antischimmelbehandeling van de aangetaste delen van de huid kan de besmetting van het milieu helpen verminderen.Gebruik geen schaar om het haar van uw kat te verwijderen.Het is belangrijk om haren van huisdieren van vloeren of meubels te verwijderen, omdat deze besmet kunnen zijn met schimmelsporen.
Milieuvervuiling kan worden geminimaliseerd door alle kamers of ruimtes die toegankelijk zijn voor uw kat grondig vochtig te dweilen of te stofzuigen; dit moet dagelijks worden gedaan. Schimmelsporen kunnen worden gedood met een oplossing van chloorbleekmiddel en water door een halve liter chloorbleekmiddel (500 ml) te verdunnen in een gallon water (4 liter), waar het praktisch is om het te gebruiken.
Hoewel ringworm bij veel katten een zelfbeperkende infectie is waarvan het herstel doorgaans drie tot vijf maanden duurt, is behandeling van de ziekte altijd noodzakelijk om het risico op verspreiding van de infectie naar mensen, vooral kinderen, en andere huisdieren te minimaliseren.
Hoe lang blijft mijn kat besmettelijk?
Geïnfecteerde huisdieren blijven ongeveer drie weken besmettelijk als een agressieve behandeling wordt gebruikt. De ringworm zal langer aanhouden en langer besmettelijk blijven als er slechts minimale maatregelen worden genomen of als u zich niet aan de voorgeschreven aanpak houdt. Het wordt aanbevolen om tijdens deze periode de blootstelling aan andere honden of katten en uw gezinsleden tot een minimum te beperken.
Twee opeenvolgende negatieve schimmelculturen wijzen op een succesvolle behandeling van uw kat.
Zal mijn kat herstellen van ringworm?
De meerderheid van de katten zal, indien op de juiste manier behandeld, herstellen van een ringworminfectie. Hoewel het uiterlijk van de laesies tijdens de eerste week van de behandeling mogelijk niet veel verandert, zou er binnen twee tot drie weken enige verbetering zichtbaar moeten zijn. De symptomen kunnen terugkeren als de behandeling te vroeg wordt stopgezet of niet agressief genoeg is (d.w.z. als er alleen plaatselijke behandeling is gebruikt), of als uw kat een onderliggende ziekte heeft die het immuunsysteem in gevaar brengt.
"De meerderheid van de katten zal, indien op de juiste manier behandeld, herstellen van een ringworminfectie."
Soms blijft de infectie ondanks de juiste behandeling bestaan. In deze situatie moet uw dierenarts mogelijk alternatieve antischimmelmiddelen proberen.
Wat is het risico voor de mens?
Ringworm kan vrij gemakkelijk worden overgedragen op mensen, vooral op kinderen, en het is belangrijk om passende maatregelen te nemen om de blootstelling aan de schimmel tot een minimum te beperken terwijl de kat wordt behandeld. Het is waarschijnlijker dat ringworm wordt overgedragen op en klinische symptomen veroorzaakt bij mensen met een depressief immuunsysteem. Als er bij mensen in huis huidlaesies ontstaan, vooral kleine plekken op de huid die dikker en rood worden met opstaande schilferige randen, moet medische hulp worden ingeroepen. Ringworm bij mensen reageert over het algemeen zeer goed op de behandeling. De ringwormschimmel kan echter tot 18 maanden in de omgeving besmettelijk blijven en er kan herinfectie optreden. Het is belangrijk om handschoenen te dragen bij het hanteren van besmette dieren en daarna de handen grondig te wassen.